Een malend hoofd om gek van te worden

Vanmiddag zat je bij me aan tafel. En je vertelde over die grote onrust. Drukte in je hoofd omdat je heel veel piekert, je zorgen maakt, vooruitdenkt, terugkijkt, niet tevreden bent, vindt dat je dingen anders had moeten doen, of juist niks had moeten doen, en dan voel je je weer ellendig over jezelf…

Je wordt gek van jezelf. En radeloos. Het slokt je op, dag en nacht. Het stopt niet meer. En dat is waarom je bij me aanklopt. En voor me zit.

We gaan eens rustig beginnen. Stilstaan bij wat er allemaal in je leven gebeurt. Stilstaan bij wat er bij je van binnen gebeurt en waar je vastloopt. Ik leg wat uit. Geef voorbeelden. En laat je een plaatje zien van het “cirkelen door emoties”. Het ene gevoel tikt het andere gevoel aan en zo trekt het jou de hele tijd mee. Dat herken je heel goed.

Ik vertel nog meer. Ik geef uitleg over hoe je in je leven alles absorbeert en verzamelt. Fijne en vervelende gebeurtenissen. Dat vormt wie je bent en hoe je met het leven omgaat. Moeilijke of onveilige situaties worden door ons brein gelijk apart gezet en afgedekt. En niet verder verwerkt. Maar zodra zich situaties voordoen die er enigszins op lijken, spelen gevoelens zomaar weer heftig op. En brengen je van slag.

En dat is wat er nu ook gebeurt. Er spelen op dit moment hele lastige dingen. Gevoelens die je binnen behoorlijk verteren. Maar eigenlijk ligt er oud zeer onder te smeulen. En alleen al door er zo bij stil te staan, komt er ruimte. En er rollen tranen over je wangen.

Dit was nog maar het begin. De eerste sessie. Maar je gaat met vertrouwen weg. Want je weet: dit gaat goedkomen. Er gaat echt iets veranderen!

En mijn hart maakt een sprongetje. Wat is het toch top, dit werk!